Jak wygląda jenot? Jenot [junat, mangut, szop ussuryjski, lis japoński] należy do rodziny psowatych, rzędu mięsożernych. Ten średniej wielkości ssak nie jest w Polsce gatunkiem rodzimym. Pochodzi z północnych Chin, Mandżurii i Japonii. W latach 1929 – 1950 Związek Radziecki dokonał przesiedlenia części populacji z terenów pierwotnego występowania (dolina Amuru i okolice granicy radziecko – chińskiej) na tereny Ukraińskiej i Białoruskiej SRR. Celem przesiedlenia było pobudzenie gospodarki zachodnich republik radzieckich poprzez hodowlę zwierząt futerkowych. Przesiedleniu poddano ok. 9 000 sztuk. W latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku wypuszczono jenoty z hodowli zamkniętych na wolność w celu aklimatyzacji. Od tego czasu trwa nieprzerwane rozprzestrzenianie się populacji w kierunku zachodnim. W roku 1963 strzelono pierwszego jenota na terenie Niemiec. W 1981 jenot zawleczony został do Kanady.
Jenot jest mniejszy od lisa (długość tułowia ok. 60.cm), wyglądem jednak przypomina szopa. Jest od lisa bardziej krępy i cięższy. Tułów osadzony na relatywnie krótkich nogach. Ogon stanowi ok. 1/3 długości ciała, jest tępo zakończony. Futro jenota jest puszyste i gęste, płowoczarniawe. Długość włosa osiąga 12 cm. Od nasady uszu w poprzek szczęk futro przybiera postać żółtawych baków wywołujących wrażenie, że głowa widziana od przodu ma kształt spłaszczonego trójkąta. Uszy małe, zaokrąglone wewnątrz są płoworude, na zewnątrz czarnobrunatne. Ciężar ciała jenota waha się w granicach 4 – 6 kg w okresie letnim. Późną jesienią dochodzi do 10 kg. Jenot jest jedynym przedstawicielem psowatych zapadającym w krótki sen zimowy. Okres letargu trwa w Polsce mniej więcej od początku grudnia do końca stycznia.
Ruja jenotów odbywa się bezpośrednio po śnie zimowym, a więc od połowy lutego do końca marca. Ciąża trwa 60 – 70 dni. Suka rodzi 6 – 8 owłosionych, ślepych szczeniąt, które otwierają oczy po ok. 10 dniach, ssą matkę przez ok 60 dni, jednakże już w czwartym tygodniu życia pobierają pokarm mięsny. Młode usamodzielniają sie po 5 -6 miesiącach życia, a dojrzałość płciową osiągają po ok.10 miesiącach życia. Jenot osiąga wiek 11 lat. Jenot zamieszkuje najchętniej dobrze podszyte i możliwie wilgotne lasy mieszane, częstokroć w pobliżu zarośniętych zbiorników wodnych. Spotkać go można w zakrzewionych wąwozach i jarach, dolinach nadrzecznych lub zaroślach nad jeziorami. Dzień jenot spędza w norze, rzadko jednak samodzielnie wykonanej. Zazwyczaj to opuszczona nora lisa lub borsuka. Wykorzystuje także na dzienne schronienie jamy pod wykrotami, szczeliny w głazach, przyziemne dziuple. Jenot pobiera pokarm zarówno roślinny jak i zwierzęcy. Żywi się owocami, kłączami, bulwami, kłosami zbóż, pędami ziół, zielona runią traw i zbóż. Zjada płazy, drobne ssaki, jaja i lęgi ptaków, owady i ich larwy, dżdżownice, ryby (potrafi nurkować) i świeżą padlinę. Wrogami jenota są psy i wilki, konkurentami – lisy i borsuki. Ze względu na to, że drobna zwierzyna nie nauczyła się jeszcze obawiać jenota wyrządza on olbrzymie szkody wśród zwierzyny drobnej i ptactwa gniazdującego na ziemi. Przez leśników uważany jest za poważnego szkodnika.